Filmik ciekawy. Gość ewidentnie jest anglojęzyczny, natomiast koleś, który go stawia do pionu, zasuwa po rosyjsku, tak jak inni pasażerowie. Wygląda na to, że zachodnie nygusy chciały przykozaczyć (zapewne gdzieś w Rosji). Ale Rosja to nie Anglia i nikt nie udawał, że nic się nie stało. Wykop! Ps. Koniec dobry "я твоей жену не тругаю, больше так не делай". Kultura i opanowanie!
RT @MarzenaPaczuska: Nie dziwi mnie brak szacunku do kobiet polityków PO , skoro tak wulgarne zjawiska, jak M.Lempart i babcia Kasia, trafiły na listę kandydatek do tytułu Warszawianka Roku. 23 Oct 2021
Poczułem się ostatnio jak przed laty w podstawówce. I nie było to miłe wspomnienie. Poszedłem po drobne zakupy do sklepu. Za kasą stała jakaś nowa kobieta (rotacja pracownic w osiedlowym spożywczaku jest dość duża). Dzień dobry, dzień dobry, poproszę to i to, czy wszystko, nie, jeszcze trzy butelki do zdania. I wtedy się zaczęło. Gdy postawiłem butelki na ladzie, kobieta spojrzała na nie skonsternowana. Nie wiedziałem, o co chodzi. Druga z pracownic, która jest tu zatrudniona od kilku miesięcy – całkiem miła starsza kobieta, do rany przyłóż – akurat rozmawiała przez telefon. Widząc, co się dzieje, szybko skończyła rozmowę i podeszła do kasy. – Czego teraz nie wiesz? – Pan oddaje butelki. – No i czego nie wiesz? Ile masz butelek do zwrotu? – Trzy. – To odejmij je. Zapadła niezręczna cisza. – Czego znowu nie wiesz? – Ale jak nabić trzy? – No trzy razy jeden minus. Kobieta za kasą przybliża palec, by wcisnąć klawisz, ale zaraz odsuwa go z niepokojem. Robi to samo w innym miejscu, po czym odsuwa rękę. – Czego nie wiesz? – Jak nabić trzy? – Przecież mówię: trzy razy jeden minus. Niewiele to zmienia, a strwożona pracownica boi się cokolwiek wcisnąć. – Pan powie – starsza z pracownic nagle zwraca się do mnie – czy ja mówię niewyraźnie? Pan rozumie: „trzy razy jeden minus”? – Wie pani, ja się nie znam – odpowiadam równie skonsternowany, choć sobie myślę, że w sumie też nie rozumiem, o co chodzi z mnożeniem trzech minusów. – Tak? – nagle wtrąca się młodsza kobieta, stukając coś na kasie. – A ile ci nabiło? – Pięćdziesiąt groszy. – To ile jeszcze musisz? – No dwa razy – odpowiada niepewnie. – A mogę tak? – pyta z wahaniem, wskazując na funkcję mnożenia na kasie. – No tak! Przecież od razu mówiłam ci, że trzy razy jeden minus. Nowa pracownica odejmuje za jednym razem całą złotówkę. Płacę, ile trzeba. Wychodzę czym prędzej ze sklepu. Czuję się jak przed kilkunastu laty w szkole. Siedziałem w ławce w ostatnim rzędzie i zwijałem się w sobie z zażenowania i duszącej od środka złości, ilekroć nauczycielki w podobny sposób znęcały się przy tablicy nad tymi, dla których działania pokroju dwa razy dwa były ponad ich możliwości. Zdarzało się to wielokrotnie w podstawówce, rzadziej w liceum i chyba nigdy na studiach. Nie sądziłem, że po tylu latach znów poczuję to samo zażenowanie i rosnący we mnie gniew. Co się stało z szacunkiem do drugiego człowieka? Jako dziecko nie wiedziałem, jak zareagować. Czułem się sparaliżowany sytuacją, choć dobrze rozumiałem, że nikt nie ma prawa odbierać drugiemu człowiekowi szacunku ani naigrywać się z niego na oczach innych. Podświadomie też zakładałem, że dorosłym to się nie zdarza. Że upadlanie innych wynika co najwyżej z nadużycia władzy dorosłych nad dziećmi. Że dorośli dorosłym tego nie robią. Teraz dopiero sobie uzmysławiam, jak bardzo się myliłem. Mam w sobie głębokie przekonanie, że jedną z najbardziej fundamentalnych wartości jest szacunek do drugiego człowieka. Bo to brak szacunku jest źródłem wszystkich paskudztw, jakie sobie wyrządzamy. Gdy nie szanuje się drugiego człowieka, można zmieszać go z błotem. Gdy, co gorsza, ma się nad nim władzę (fizyczną, psychiczną czy zawodową (!)), już tylko krok do agresji, upodlenia i mobbingu. Nic nie usprawiedliwia braku szacunku do drugiego człowieka! Szalenie żal mi tej kobiety za kasą. W kolejnych dniach nie odważyłem się zaglądać do osiedlowego sklepiku, a po pieczywo jeździłem do położonego dalej „Piotra i Pawła”. Współczuję tej kobiecie, bo nie wyobrażam sobie życia w warunkach, w których walka o pracę zmusza do godzenia się na takie sytuacje. Domyślam się, jak ciężko tej kobiecie znaleźć jakąkolwiek pracę, jak ciężko jej zagrzać miejsce na jakiejkolwiek posadzie, która wymaga czegoś innego niż prosta praca fizyczna. Jednocześnie nie umiem w sobie znaleźć przyzwolenia na takie jej traktowanie przez innych. Kimkolwiek jest. I czegokolwiek nie umie. Nic nie usprawiedliwia szacunku do drugiego człowieka! „Na szacunek trzeba sobie zasłużyć” Zaskoczyło mnie to, że zachowywała się tak starsza z pracownic, która najwyraźniej została oddelegowana do przyuczenia nowej. To naprawdę miła kobieta. I ewidentnie była zmęczona po całym dniu pracy. Chciałbym powiedzieć, że ją to usprawiedliwia, ale… tak nie jest. Nic nie usprawiedliwia szacunku do drugiego człowieka – ani zmęczenie, ani odmienne poglądy, ani fakt, że w przeciwieństwie do innych umie się nabić na kasie „trzy razy minus jeden”. Może nowa pracownica tego nie umie i nie jest w stanie się tego nauczyć. Ale to nie odbiera jej prawa do szacunku. Wkurza mnie powiedzenie, że na szacunek trzeba sobie zasłużyć. No nie! Nie trzeba! Szacunek należy się każdemu człowiekowi, tak jak należy nam się prawo do życia, prawo do wolności, do decydowania o sobie czy prawo do własnego zdania. Wcale nie należy nam się chociażby prawo do emerytur (!) ani do publicznej opieki zdrowotnej (!!), ale prawo do szacunku – tak! Szacunek nie oznacza tolerancji Szacunku nie utożsamiam z tolerancją. Żyjemy w czasach, w których wypada tolerować to i owo. Wypada tolerować społeczności LGBT, weganów, frutarianów, feministki, a nawet shemale’e… Można by wymieniać w nieskończoność. Tolerancja oznacza akceptację, a to prowadzi co najwyżej do rozmydlenia własnego systemu wartości. Tolerując wszystko i wszystkich, stajemy się bezkrytyczni. Nijacy. Przezroczyści. Tolerancją można co najwyżej sobie zaszkodzić, bo gdy komuś przyjdzie do głowy zrobić to i owo, natrafimy na argument, którego nie sposób odeprzeć: przecież tolerujemy inność. I na tym polega różnica między tolerancją a szacunkiem. Bo tolerancja oznacza akceptację, ale brak tolerancji nie wyklucza braku szacunku. W wielu sprawach mam konserwatywne poglądy, ale nigdy nie przyszłoby mi do głowy, by nie szanować ludzi, z którymi się nie zgadzam. Nawet jeśli czyjś system wartości kompletnie rozmija się z moim, nie znaczy to, że nie szanuję tego człowieka. Szacunek objawia się w braku agresji, napaści na drugiego człowieka, mobbingu, słowem – w nieużywaniu swojej przewagi nad drugim człowiekiem. A wcale nie musi oznaczać akceptacji dla poglądów drugiego człowieka – i nie ma w tym nic złego! Brak szacunku wymaga reakcji! Zły tylko jestem na siebie za to, że pozostałem bierny. Gdy nowa kasjerka zaczęła mnie wylewnie przepraszać za wszystko, co się wydarzyło, możliwie najuprzejmiej wyjaśniałem, że nic się nie stało. Ale to za mało. Milczące przyzwolenie na agresję starszej pracownicy to najgorsze, co mogłem zrobić. Ale i teraz nie wiem, jak powinienem się zachować. Wiem jedynie tyle, że szacunek należy się każdemu. Bezwarunkowo. Wcale nie musimy się tolerować, bo tolerancja nie prowadzi do niczego więcej jak zakłamania. Ale szacunek należy się każdemu i nic nie usprawiedliwia braku szacunku do drugiego człowieka! Będę to powtarzał, dopóki będę świadkiem takich sytuacji. PS. Wpis publikuję kilka dni po tamtym zajściu. Od tamtej pory w osiedlowym sklepiku byłem kilka razy. Ani razu nie spotkałem już tej kobiety.
Odp: Niezaradny facet, brak szacunku itd. Po przeczytaniu postów Konwalii i Różyczki myślę, że lepsze jutro samo nie przyjdzie, jak czegoś nie zrobię to obudzę się za 10 lat, a wtedy zjedzą mnie wyrzuty sumienia, że na własne życzenie to wszystko. Konwalio, zwłaszcza Twoja historia przypomina mi moją.
Spis treści1 Jak zachowywać się wobec żony, jeśli mąż jej nie szanuje i nie docenia? Porada psychologa pomoże zrozumieć kobietę w przyczynach braku szacunku w Fałszywe uczucie braku szacunku3 Przyczyny prawdziwych przejawów braku szacunku męża dla jego żony4 Jeśli mąż nie docenia swojej żony: "okażcie mu szacunek i szacunek" – zalecają Jak zachowywać się z mężem, który nie szanuje swojej żony: podstawowa rada6 Wizerunek kobiety z szacunkiem7 1. Obraz i styl8 2. Przykładowa matka i gospodyni9 3. Pożądana kochanka10 4. Profesjonalna samorealizacja kobiety11 5. Dążenie żony do samorozwoju12 WniosekJak zachowywać się wobec żony, jeśli mąż jej nie szanuje i nie docenia? Porada psychologa pomoże zrozumieć kobietę w przyczynach braku szacunku w rodzinny każdego małżeństwa zaczyna się od uczuć zwanych miłością. W tym przypadku nie wszyscy partnerzy pamiętają, że silnym fundamentem rodzinnego ogniska jest szacunek. Wszakże uczucia zmienią swoją moc manifestacji, przejdą przez globalne przemiany, a szacunek pozostanie niewzruszonym fundamentem dla zachowania roszczenia żeńska połowa widowni do swoich towarzyszy pojawia się pytanie, co jeśli mąż nie szanuje i nie docenić jego żona, jak się zachowywać, co rada psychologiczny? Czy takie założenie jest prawdziwe w odniesieniu do każdego twierdzenia: "on mnie nie szanuje"? Warto podnieść zasłonę i zobaczyć, jaka sceneria skrywa brak szacunku dla w cztery ręce: gdy mąż nie szanuje swojej żony, ten zwykle kocha kobiety, których szanuje; kobieta zazwyczaj szanuje tylko mężczyzn, których kocha. Dlatego człowiek często kocha kobiety, które nie powinny być kochane, a kobieta często szanuje mężczyzn, którzy nie powinni być Osipovich Kliuchevsky ↑Fałszywe uczucie braku szacunkuSzacunek to akceptacja cech osobowości, cech charakteru, wartości, opinii i działań innej osoby jako ważnej i ważnej. Tylko w tym przypadku można stwierdzić, że partner ceni swoją drugą kobiecej frustracji u mężczyzn – we własnych nieuzasadnionych oczekiwaniach. Obaj partnerzy oczekują określonych zachowań, które będą dostosowane do osobistego postrzegania wspólnego dobrze, gdy te przedstawienia są odpowiednie i nie graniczą z fantazją. Kiedy oczekiwania są nierealistyczne – problem tkwi w zawyżonych roszczeniach dziewczynki, a nie w pozbawionym szacunku postawie "przestępcy".Chcę czuć się wyjątkowo, ale mój mąż nie szanuje i nie docenia … Fałszywe kobiece oczekiwania prowadzą do subiektywnego poczucia braku szacunku, wśród których:Utopijne oczekiwania wobec baśni i obsesji na punkcie nie będzie nosił się na rękach, podawał śniadanie do łóżka i przykrywał płatki róż łóżkiem. Nie wszystkie męskie dusze są tak zmysłowe, zresztą okres miłości mija, a produkcja endorfin i oksytocyny ("hormonów miłości") na stałą natury jest to, że mąż jest drapieżcą i zarabia na swoją rodzinę. Upodobanie do posłusznego zwierzaka domowego zaprzecza naturalnym na wymowne pochwały i są "milczący" z tego, że kierują się panującą lewą półkulą, więc analizują i odzwierciedlają więcej, niż na przewagę uczucia i czułości nad zainteresowaniami seksualność jest bardziej nietolerancyjna ze względu na jej cechy fizjologiczne i podstawową potrzebę na opiekę nad osobistymi datami rodzinnymi, szczegółami i chodzi o cechy działania wyższej aktywności nerwowej. Faceci myślą konkretnie, praktycznie, globalnie. Jeśli urodziny bliskiej osoby są ważne w danym miesiącu, a sama liczba się na podział odpowiedzialności za równe wychowywanie się to naturalnym życzeniem. Ale ojciec koncentruje się na finansowej i praktycznej stronie zapewniania wygodnego mieszkania, przyzwoitej edukacji, wypoczynku, rekreacji i innych przypadku, gdy taka lista jest kieszonkowym notatnikiem "codziennych" roszczeń, żona musi zrewidować swój poziom roszczeń i uczynić go realistycznym.↑Przyczyny prawdziwych przejawów braku szacunku męża dla jego żonyPrawdziwe manifestacje, kiedy można powiedzieć z pewnością, że mąż nie szanuje i nie docenia swojej żony, są rozpatrywane:Zachowanie stała akceptacji potrzeb i pragnień zainteresowania problemami i życiem małżonka jako pomocy, nieakceptowanie prawa do wypoczynku i zasobów materialnych i niegrzeczna komunikacja i użycie przemocy psychicznej, fizycznej lub zdrada (zdrada).W takich przejawach mąż naprawdę nie szanuje i nie docenia swojej żony, źródła takich deformacji wartości rodzinnych są lekceważenia męża żony:Przytłoczony model zachowania z rodziny stylu komunikacji w rodzinie kogoś, kto jest dla niego psychiczny u zaakcentowanie charakteru (negatywne cechy osobowości, które są na granicy normy i patologii), i lekceważenie postawy jego z przyczyn naruszenia harmonijnej komunikacji w rodzinie, wybierane są sposoby na pozbycie się rozwiązanie pierwszych czterech powodów leży w kompetencji specjalistów, ale nie małżonka. Jeśli sytuacja staje się krytyczna i niekorzystna dla zdrowia psychicznego i fizycznego żony i dzieci, kluczem do rozwiązania jest powód, najczęstszy, poświęcimy osobny mąż nie docenia swojej żony: "okażcie mu szacunek i szacunek" – zalecają zalecenia psychologa dotyczące tego, co zrobić, gdy mąż nie szanuje swojej żony, mogą zaskoczyć kobietę publiczność. Aby człowiek zaczął doceniać żonę, wystarczy, że zademonstruje mu alternatywne podejście do niego. W takim przypadku odbiór odbicia lustrzanego jest wyzwalany: "Krzyczysz na mnie – a ja krzyczę, szanujesz mnie – szanuję cię".↑Jak zachowywać się z mężem, który nie szanuje swojej żony: podstawowa radaPrzyjmij siłę mężczyzn jako dominujących w rodzinie, jej wiarygodność i o status lidera może obojga małżonków. Ale dla mężczyzn potrzeba dominacji jest historycznie określona, a jeśli człowiek chce być liderem, nie poddaje się i będzie stawiał opór się, by postępować z szacunkiem bez krzyków i obelg, z pozycji cechą kobiety jest spokój i każda dziewczyna może być dumna ze swojej emocjonalnej powściągliwości. Ta jedna cecha przyciągnie męski jego decyzje bez krytyki, nie pogardzaj jego zdolnościami potrzebuje zatwierdzenia swoich pomysłów, działań i przedsięwzięć. Systematyczna kontrzmia- tyczna krytyka "mąż jest głupi, żona inteligentna". W końcu kobieca atutem jest piękno, a męski to jego odwagę i potencjał jest, aby pokazać słabość kobiety, aby umożliwić człowiekowi wykorzystanie jego mocy. Seks powinien być niedrogim i naturalnym przywilejem życia rodzinnego, a nie motywacyjnym się osiągnięciami i sukces, zapisany w aprobacie i uwielbieniu żony, zmotywuje go do wielkiego środowiska (przyjaciele, krewni, koledzy), zainteresowania i przestrzeń osobista, nie stają się jednym, ich osobowości nie łączą się w jedno. Dlatego konieczne jest oddzielenie tych obszarów. Obaj partnerzy mają prawo do osobistego wypoczynku i wolności. Okazując zainteresowanie i akceptację przestrzeni osobistej, demonstruje nie tylko szacunek dla męża, ale także zaufanie (dotyczy to również rzeczy osobistych: gadżetów, notatników, kont w sieciach społecznościowych).Wyróżnij i podkreśl jego ma jednej idealnej osoby na świecie. Partner nie jest wyjątkiem, ale są rzeczy, które szczególnie dobrze mu się układają. Nawyk regularnego podkreślania takiej godności zapewni dobre odnowienie w celu utrzymania poczucia własnej wartości.↑Wizerunek kobiety z szacunkiemWszyscy zgodzą się, że na przykład fryzjer z zaniedbanymi włosami nie wzbudza zaufania zawodowego. Tak więc małżonek, udając pierwszeństwo na liście życiowej męża, musi zachować odpowiedni o tym bardziej szczegółowo:↑1. Obraz i stylNieuchronnym losem pięknej połówki jest to, że kobieta powinna zawsze być piękna, stylowa, schludna, niezależnie od statusu gospodyni czy przedsiębiorczej kobiety. Umiłowany zawsze chce zobaczyć obok stylowego, atrakcyjnego towarzysza.↑2. Przykładowa matka i gospodyniTe archetypowe poglądy są również aktualne w naszej równości płci. Mąż ceni opiekuna rodzinnego ogniska, z przyjemnością wraca po ciężkim dniu pracy do czystego domu, w którym biegną dobrze przygotowane dzieci, a na stole czeka gorąca kolacja.↑3. Pożądana kochankaKobieta, która wypełnia energię seksualną, budzi pragnienie, tworzy intrygi, a nie tylko, co jest cenne, co pozwala spełnić obowiązek małżeński w chwilach dobrobytu.↑4. Profesjonalna samorealizacja kobietyŻadna, nawet najbardziej wykonawcza, gospodyni domowa nie wzbudzi tyle szacunku, co kobieta, która ma specjalność, stanowisko, obowiązki zawodowe. Konieczny jest dla niej zawód, aby rozwinąć i rozwinąć samowystarczalną osobowość, a mężczyzn przyciąga niezależność kobiet.↑5. Dążenie żony do samorozwojuDruga połowa powinna być interesująca dla jego partnera, musi widzieć jej wyraźne mocne strony, chęć rozwoju i poprawy. Nieliczni będą zainteresowani straggly housewife, obsesję na punkcie sprzedaży i promocji w sklepach internetowych.↑WniosekŻycie rodzinne to nie zawsze gładkie, piękne rytmy. Gra musi być w czterech rękach: jeśli ktoś zacznie przegrywać, drugi zostanie powalony, a melodia będzie musiała zacząć grać ponownie. Ważne jest, aby zawsze zaczynać od siebie: akceptować męża jako niezmiennego partnera w życiu, ufać mu, być w równości i wykazywać zainteresowanie, szacunek do co z tego, drogie kobiety, czy zrobiłeś dzisiaj? Porada psychologa, co zrobić, gdy mąż nie szanuje i nie docenia swojej żony. Zacznij od osobistych zmian. 355 712 625 406 154 479 7 462
brak szacunku do kobiety
